Open brief van Johnny aan zijn onbekende vader en familie

Aan mijn onbekende vader:

Lieve vader, mocht je toch nog leven, lees dan onderstaande kennisgeving:

Je bloed stroomt door mijn aderen. Misschien ben ik je evenbeeld.
Je had mij, kil en in armoede, achtergelaten. Nu, jaren later verschillen wij daar aan expressie:
Mijn nazaten laat ik niet verloederen en heb hun allerminst aan hun lot overgelaten.

Waarschijnlijk ken jij naar mij geen wroeging. Ik heb jouw naam daarom ook niet als toevoeging
Je hoeft je voor mij niet te schamen en of te verschuilen. Ik ben een vent en ben al jaren vergeten te huilen.

Maar mocht je als levende er niet meer zijn, kijk dan stiekem van waar je nu bent naar mij… misschien ben ik toch dát wat je wilde

Aan mijn onbekende familie:

Aan de familie D.J. Bunck

Beste familie en aanverwanten, mochten jullie dit schrijven per ongeluk doornemen dan is het volgende een oprecht ‘gevoelsuiting’ van een niet erkend product:

Jaar en dag heb ik naar jullie gezocht.
Wellicht weten jullie niet van mijn bestaan en misschien hebben jullie daar ook geen behoefte aan. Jullie standpunt moet ik respecteren en ik beloof dat ik jullie in de komende vijfduizend jaren niet meer lastig zal vallen. Doch, ik heb een klein verzoekje en vraag, in alle nederigheid die ik in mij heb, om een foto van D.J. Bunck naar mij op te sturen. Jullie hoeven jullie adres er niet bij te zetten. Zelfs portokosten hoeven jullie er niet aan te verspillen, dat is voor mijn rekening. Mijn dank zal bij voorbaat grandioos zijn.

Johnny van Kempen, Ransdaal, Zuid-Limburg.

Lees ook het verhaal van Johnny op deze website in de Categorie Oorlogsliefdekinderen in Nederland: 'Mijn moeder smeerde mijn haar in met schoensmeer'