December 2019 wordt de redactie van Oorlogsliefdekind gebeld door Marion. Zij heeft op deze website het verhaal van Conny Latoel gelezen, die op zoek is naar haar vader, de militair Harry of Arie Willems of Willemse. De oproep van Conny Latoel deed haar direct aan haar schoonvader denken, die in Nederlands-Indie was gelegerd van 1947 tot 1949. Het zou toch niet waar zijn? Zou haar schoonvader de vader van Conny kunnen zijn?
Hij is inmiddels overleden, Marion kan het hem niet meer vragen. Marion’s schoonmoeder leeft nog wel, maar met haar kunnen ze het echt niet bespreken. Ze is te oud, en het onderwerp is veel te gevoelig om aan te roeren.
Marion overlegt met haar man en haar zwager en belt met de redactie van Oorlogsliefdekind om in contact te komen met Conny.
De schoonvader van Marion, Arie, is Indië-veteraan. Hij diende bij de 7 December Divisie en was chauffeur. Ze hebben een fotootje van hem achter het stuur van een jeep, met achterin een lachend Indonesisch meisje en twee maten. En er zijn meer overeenkomsten. Arie heeft flinke last van nierstenen gehad destijds, dus wie weet heeft hij daarvoor in het ziekenhuis gelegen en daar Conny’s moeder ontmoet, die als verpleegster werkte en verliefd werd op een van haar patiënten.
De redactie neemt contact op met Conny. Het is vlak voor de feestdagen en Conny gaat die met haar gezin en kleinkinderen doorbrengen. Met hen zal ze overleggen wat te doen. Moet ze contact opnemen met Marion? Of durft ze toch niet? Ze besluit om de sprong te wagen.
Ergens in januari ontmoeten de families elkaar voor het eerst. Conny is enorm zenuwachtig. Maar het pakt enorm fijn uit. Er is een klik over en weer. Reden genoeg om samen een DNA test te doen. Heeft Conny haar vader eindelijk gevonden?
De uitslag is teleurstellend voor Conny: er is geen match. Maar er zit ook een positieve kant aan het verhaal. Het contact dat ze in de tussentijd heeft opgebouwd met Marion is zo prettig, dat ze contact blijven houden. En zo komt er toch weer een beetje familie bij in Conny's leven. |