Een hereniging ná de dood

Jecky is geboren en getogen op Bali. Zijn soldatenvader vertrekt nog voor zijn geboorte naar Java en daarna naar Nederland. Als 34 jaar later, na een lange speurtocht, zijn vader Jack achterhaald wordt, wil deze niet meer reizen vanwege zijn hoge leeftijd. En Jecky durft de reis naar Nederland niet aan. Ze zullen elkaar nooit ontmoeten. Toch komt vader Jack uiteindelijk in Jecky's leven terug.

Jecky's vader is een Nederlandse militair, die op Bali is gelegerd. Hij leert daar een Balinees meisje kennen. Zij raakt zwanger, maar nog voordat het kind geboren is, wordt de soldaat overgeplaatst naar Java. Jecky komt op 31 december 1949 ter wereld, vier dagen na de soevereiniteitsoverdracht die in het paleis op de Dam plaats vindt. De vader vertrekt vanuit Java naar Nederland en moeder en kind blijven op Bali achter. Later trouwt de moeder van Jecky met een Balinees en zo krijgt Jecky nog een halfbroer. Maar in tegenstelling tot zijn halfbroer, wordt Jecky door leeftijdgenootjes regelmatig voor 'hoerenjong' uitgescholden omdat hij geen vader heeft. Alleen al door zijn forsere lichaamsbouw en lichtere huid is goed te zien dat hij een Nederlandse vader moet hebben.

1983 - 1984

Als Jecky inmiddels dertig is geworden, heeft hij zelfs geen idee of zijn vader nog leeft. Een Nederlander, die op reis in Indonesië Jecky toevallig ontmoet, raakt geïntrigeerd door zijn verhaal en belooft om in Nederland zijn vader op te sporen. Veel aanknopingspunten zijn er niet. De trouwakte is kort na de revolutie verloren gegaan en wat rest is een verkreukelde herinnering aan de naam van de vader. Die klinkt ongeveer als Jack 'Kesler', maar het kan ook een andere naam zijn. En er is een oude pasfoto van de moeder van Jecky.

Terug in Nederland gaat de Nederlander voortvarend te werk. Het ministerie van defensie en diverse pensioenfondsen worden aangeschreven, maar over ene 'Kesler' of iets wat daar op lijkt, is niets bekend. Tenslotte plaatst hij een oproep in De Telegraaf waarbij ook de foto en naam van Jecky's moeder worden afgedrukt. Als ook daarop geen reactie volgt, lijkt de speurtocht mislukt.

Tot er, begin 1984, plots een brief uit de Verenigde Staten komt. Een oud-militair die inmiddels naar Amerika was geëmigreerd maar nog wel de Telegraaf las, heeft de vrouw herkend en de link is gelegd. Het gaat om Jack Geisler, die in 1910 in Madioen is geboren en nu in Soesterberg blijkt te wonen. Als hij door zijn vriend uit Amerika en door de vorsende Nederlander wordt benaderd, stelt vader Jack zich nogal terughoudend op. Hij is in Nederland weer getrouwd en wil zijn vrouw niet met zijn verleden lastig vallen. "Wil hij geld?" vraagt hij. "Nee", antwoordt de Nederlander, "hij wil alleen een brief waarin jij zegt dat jij zijn vader bent". Dat helpt, want in februari 1984 schrijft Jack Geisler de eerste brief aan zijn zoon. Daarin schrijft hij te hopen dat hem niets verweten wordt, dat hij indertijd de moeder van Jecky de ruimte had willen geven haar eigen leven naar eigen inzicht voort te zetten, en dat hij graag contact met Jecky wil. Jecky heeft eindelijk een vader. Einde verhaal?

1995 - 1999

Tussen vader Jack en Jecky ontstaat een regelmatig contact. Als er een familielid of  kennis op vakantie naar Bali gaat, neemt deze meestal een brief met wat geld mee voor Jecky, de ene keer 200 gulden dan weer 100. Ook de vriend uit Amerika komt naar Bali om oude makkers op te zoeken met wie hij in de bergen bij Baturiti nog tegen de nationalisten heeft gevochten. Maar vader Jack wil niet meer overkomen, hij voelt zich te oud.

Behalve een foto van zijn vader, die ingelijst wordt, krijgt Jecky in 1995 een videoband met opnamen die bij vader Jack thuis zijn gemaakt. Vader Jack, inmiddels 85 jaar oud, lijkt nauwelijks in staat een paar woorden rechtstreeks tot zijn zoon Jecky te zeggen. Hij is te geëmotioneerd en loopt de kamer uit. Jecky heeft de band wel ontvangen maar nooit kunnen zien, omdat in Indonesië een ander systeem gangbaar is waarop VHS banden niet afspeelbaar zijn.

Behalve de kortstondige relatie met de moeder van Jecky, is Jack officieel tweemaal getrouwd geweest, maar uit beide huwelijken worden geen kinderen geboren. Jecky is dus zijn enige kind en naarmate hij ouder wordt, verlangt hij er meer naar om zijn zoon te ontmoeten. Jecky wordt herhaaldelijk uitgenodigd om zijn vader te komen opzoeken. De reis zal door zijn familie in Nederland worden betaald. Jecky aarzelt, wacht, stelt een besluit uit, want hij ziet er als een berg tegenop om zo'n reis zo ver van huis te ondernemen. Hij durft niet, hij gaat niet.

In december 1999 overlijdt vader Jack op 89-jarige leeftijd. Vader en zoon hebben elkaar helaas nooit ontmoet. Einde verhaal?

2002 - 2003

In 2003 heeft Jecky het moeilijk. Door het instorten van de toeristen industrie op Bali (bom, sars, oorlog tegen Irak) staat Jecky met zijn taxi het meeste van de tijd werkloos op klanten te wachten. Bovendien heeft hij vijf zonen, terwijl hij eigenlijk het erf waar hij woont af moet, omdat hij er als zoon van een Nederlandse vader geen rechten op kan laten gelden.

Maar er gebeurt ook iets bijzonders. Jecky wordt namelijk grootvader. Als zijn oudste zoon in september 2002 zijn eerste kind krijgt, gaat de familie zoals te doen gebruikelijk, naar een balian peluasan, die kan zien wie in de pasgeborene is geïncarneerd. Op Bali vinden reïncarnaties binnen de familie plaats en het is belangrijk om te weten of degene die wordt wedergeboren nog 'oude rekeningen' heeft openstaan die door middel van een ritueel vereffend moeten worden. Maar als de balian de kleinzoon van Jecky ziet, gebeurt er wat anders. "Dit is een turis" zegt hij beslist, dwz dit is een buitenlander. Het bewijs wordt onder meer geleverd door een witte vlek op de rug van het kind. Dan komt de verduidelijking: het is overgrootvader Jack, die op Bali is wedergeboren. Zo wordt vader Jack toch nog met zijn zoon Jecky verenigd.

Het verhaal van Jecky is opgetekend door Henk Schulte Nordholt en eerder gepubliceerd.

Het verhaal van Jecky's moeder Ibu Sulatra’s is eveneens te lezen op deze website, in de categorie ‘Soldatenliefdes in Indonesie' en heet ‘Ik denk nog vaak aan hem. Zelfs gister nog’.

Kent u een soldatenkind in Indonesië? Laat het ons weten. Kent u iemand die op zoek is naar zijn of haar vader, halfbroer of halfzus? Of kent u iemand die zijn/haar familie teruggevonden heeft? Laat het ons weten! Neem contact op