Iedereen noemde haar Elizabeth Taylor |
Verhalen -
Oorlogsliefdekinderen in Indonesië
|
door: Annegriet Wietsma
|
Josta Rumahlaiselan en Wilma Pattinama, beide medewerkers van de organisatie HALIN in Jakarta, zijn opgegroeid in Jakarta. Bij hen op school zat een meisje, Betty.
Betty was, zo bleek pas veel later, kind van een Nederlandse militair. Wilma: “Ze was zo mooi, dat iedereen op school haar ‘Elizabeth Taylor’ noemde.”
Kalimantan
Josta herinnert zich: “Ze viel echt erg op tussen de andere kinderen. Ze was blond, en ze had een ander gezicht dan de rest.” Josta en Wilma wisten (toen) niet dat Betty het kind van een Nederlander was. Betty was geboren in Kalimantan, was al op jonge leeftijd naar Jakarta gekomen en was op latere leeftijd teruggegaan naar Kalimantan.
Pas veel later, toen ze al volwassen waren, heeft Betty aan Josta toevertrouwd: “Ik ben het kind van een Nederlander die als soldaat in Kalimantan heeft gezeten.” Betty is geboren in 1950, toen haar vader waarschijnlijk al weer terug was in Nederland. Ze had haar vader nooit gekend. Haar moeder ook niet. Ze was als pleegkind opgenomen door de familie Sirgar. Tijdens haar schooljaren heeft ze met haar schoolgenootjes nooit gesproken over haar afkomst.
Helaas is Betty nog niet zo lang geleden overleden, dus we kunnen haar verhaal niet meer persoonlijk van haar horen.
Met dank aan Josta Rumahlaiselan en Wilma Pattinama, Jakarta, 8 febr. 2012 |