|
|
|
Een onverwachte ontmoeting tijdens een terugkeerreis |
Verhalen -
Oorlogsliefdekinderen in Indonesië
|
door: redactie
|
Het weerzien met Indonesië tijdens de terugkeerreizen die in de jaren zeventig op gang kwamen, was voor veel Indië-veteranen een feest van herkenning. Maar voor de mannen van 3-7 RI, die in 1976 rustig in de lounge van hun hotel van hun vakantie genoten, werd het een confrontatie met een roep om erkenning.
Een vloeiend Nederlands sprekende Chinese arts met een licht gekleurde modieus geklede jongeman maakten hun opwachting. De arts legde het gezelschap uit dat Rollis op zoek was naar zijn Hollandse vader die volgens zijn moeder chauffeur was geweest bij 3-7 RI. Indië-veteraan Henk Gabel en zijn Indische vrouw Noes, die vloeiend Maleis sprak, stemden in met een bezoek aan de moeder van Rollis in een nabijgelegen kampong. Daar hoorden zij hoe moeilijk het was geweest om met een licht gekleurd kind, zoon van een Belanda, geaccepteerd te worden. Ze had nog steeds verdriet om het plotselinge vertrek van haar geliefde. 's Avonds had hij nog ‘tot morgen’ gezegd, terwijl hij al lang wist dat hij de volgende dag zou vertrekken. Ze had nooit meer iets van hem gehoord.
De moeder van Rollis gaf aan Gabel twee foto’s mee, in de hoop dat hij in Nederland op zoek kon gaan. Gabel zat in een lastig parket want hij wist namelijk om wie het ging. De relatie met het Indonesische meisje was bekend, en hij wist dat daar een kind uit was voortgekomen. Die moet bij hun vertrek al bijna een jaar oud zijn geweest. Hij wilde de familie van de man in Nederland niet in moeilijkheden brengen. Toch zocht hij terug in Nederland contact met X, die echter keer op keer de boot afhield. Na veel aandringen maakten ze een geheime afspraak op het station van Nijmegen. X erkende het bestaan van het kind maar vreesde zijn baan en familiegeluk op het spel te zetten door openheid van zaken te geven. Hij gaf de foto’s aan Gabel terug. Zowel hij als zijn echtgenote zijn inmiddels overleden. Het is zeer waarschijnlijk dat zijn kinderen, zoals veel andere kinderen van Indië-veteranen, niets weten over hun halfbroer in Semarang. Die is inmiddels uitgegroeid tot succesvol batik ontwerper. |
|
|
Community
Wat wij voor elkaar kunnen betekenen.
Verhalen
Recente toevoegingen aan zoektochten
-
Padang
(10 dagen geleden)
Ik woon in Padang en heb de afgelopen maanden veel foto's gezien van Nederlandse politieacties van ...
-
Hooper
(14 dagen geleden)
Ik heb geen antwoord o je vraag, maar wellicht wel iets om verder te zoeken. Zie de website http://...
-
(Klaas de Jong)
(zondag, 13 oktober 2024)
Dag Klaas ben jij dezelfde die ik in Padang heb ontmoet (DKRV)
Graag een reactie
Gerrit Docter
...
-
George van der Zon
(dinsdag, 01 oktober 2024)
Nee het is ons helaas niet gelukt om meer informatie te verkrijgen
-
(Markopan)
(dinsdag, 01 oktober 2024)
Is het u gelukt om meer te ontdekken? Wij zijn met een zelfde soort zoektocht bezig, maar dan naar ...
-
(Markopan)
(dinsdag, 01 oktober 2024)
In onze familie ging altijd het verhaal over het kleine Indonesische jongetje Markopan dat een tijd...
-
nog even een reactie
(dinsdag, 17 september 2024)
Dag Eros,
Kijk nu toevallig weer op deze site.
Via koude kanten ben ik familie van Lammerding.
M...
-
uitwisseling berichten over Jo Mevis
(zondag, 18 augustus 2024)
Dag Jolanda,
Wat leuk om jouw antwoordbericht te lezen. Ik keek een tijdje niet op deze site. Ik...
|